Drodzy uczniowie.
30 kwietnia 2020 r. został ustalony w naszej szkole dniem wolnym od zajęć dydaktyczno-wychowawczych. W tym dniu nie odbywają się lekcje zdalne, ale w ramach zajęć opiekuńczych zapraszamy Was na kolejną wycieczkę.
Zabieramy Was na miniwycieczkę w Karkonosze.
Czwartek – 30 kwietnia 2020 r.
Karkonosze (łac. Askiburgion; pol. n. tradyc. do 1946 Góry Olbrzymie, również Karkonosze, cz. Krkonoše, śl.-niem. Riesageberge[3], niem. Riesengebirge, ang. Giant Mountains) (332,37) – najwyższe pasmo górskie Sudetów i zarazem Czech rozciągające się na przestrzeni ok. 40 km (od Przełęczy Szklarskiej na zachodzie do Przełęczy Lubawskiej na wschodzie). Szerokość pasma waha się od 8 do 20 km. Karkonosze zajmują powierzchnię ok. 650 km², z czego do Polski należy 185 km² czyli 28,46%. Głównym grzbietem oraz Grzbietem Lasockim przebiega granica polsko-czeska. Najwyższym szczytem jest Śnieżka (1603 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Czech, Sudetów i Śląska.
Karkonosze należą do Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO i są chronione poprzez utworzenie na ich terenie Karkonoskiego Parku Narodowego oraz Krkonošského národní parku.
Naszą wycieczkę rozpoczynamy w Karpaczu.
Karpacz (niem. Krummhübel) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie jeleniogórskim. Położone w Sudetach Zachodnich, w dolinie rzeki Łomnicy. Historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Karpacz. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa jeleniogórskiego.
Osada poszukiwaczy złota powstała w XII wieku. Pierwsze zapiski o Karpaczu pojawiły się w „Księgach Walońskich” z końcem XIV wieku. Dzielnicę Płóczki po raz pierwszy wymieniono w dokumencie z dnia 21 maja 1418 roku. Podczas wojny trzydziestoletniej (1618-1648) na terenie Karpacza osiedlili się uciekinierzy religijni z Czech. Po wybudowaniu kaplicy św. Wawrzyńca na Śnieżce (poświęconej 10 sierpnia 1681 roku przez cysterskiego opata Bernarda Rosę), Karpacz znalazł się na szlaku tzw. turystyki pielgrzymkowej. W 1772 roku założono szkołę ewangelicką. Poświęcony 28 lipca 1844 r. drewniany kościółek ewangelicki, sprowadzony z norweskiego miasteczka Vang przez króla Prus Fryderyka Wilhelma IV, stał się atrakcją turystyczną Karpacza – znaną obecnie jako Świątynia Wang. W związku z napływem turystów w II połowie XIX wieku nastąpił rozwój osady: powstały hotele, zajazdy i gospody. W górnej części miasta (ówcześnie Brückenberg) w 1914 r. znajdowało się 12 hoteli i 54 pensjonaty, dysponujące łącznie około tysiącem miejsc noclegowych.
W 1945 r. miejscowość została wcielona do Polski. Przez kilka pierwszych tygodni używano nazwy Szterlingowo, dla uczczenia dowódcy patrolu wojskowego, który jako pierwszy zdobył szczyt Śnieżki[10]. Używano również nazwy Krzywa Góra (m.in. dla stacji kolejowej). Z kolei na początku 1946 r. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjęła nazwę Drogosławice, która wywołała protesty miejscowych mieszkańców. Ostatecznie Komisja zmieniła zdanie i w maju 1946 r. przyjęto obowiązującą do dziś nazwę Karpacz (nazwa ta pojawiła się już pod koniec 1945 r., czasem jako Karbacz). Pozostałą niemiecką ludność wysiedlono do Niemiec.
W 1954 r. utworzono osiedle Karpacz. W 1960 r. z obszaru osiedla Karpacz ustanowiono miasto Karpacz[14].
Kolejny etap wycieczki, to wirtualne panoramy Karkonoskiego Parku Narodowego.
Karkonoski Park Narodowy – park narodowy o powierzchni 5951,42 ha w województwie dolnośląskim przy granicy państwowej z Czechami, utworzony 16 stycznia 1959 roku. Powierzchnia otuliny Parku wynosi 13 093 ha.
Przyrodnicze walory Karkonoszy, a więc ich budowa geologiczna, doskonale widoczne elementy rzeźby polodowcowej, świat roślinny i zwierzęcy sprawiły, że już w 1910 roku powstało w Karkonoszach stanowisko komisarza ochrony przyrody, a w roku 1927 powołano straż górską. W 1933 roku utworzono w nich pierwsze rezerwaty przyrody obejmujące kotły polodowcowe i wiele pomników przyrody, głównie skałek.
W parku ochronie podlegają najcenniejsze przyrodniczo i najpiękniejsze krajobrazowo tereny: torfowiska wysokie, zarośla kosówki, gołoborza, kotły polodowcowe przeobrażone niekiedy w stawy, zbiorowiska traworośli, ziołorośli, borówczysk.
W Parku występuje ponad tysiąc gatunków roślin oraz wiele gatunków zwierząt leśnych (ok. 40 gatunków ssaków, m.in. bobry, sarny, lisy oraz 16 gatunków nietoperzy). Ciekawostką Parku jest muflon introdukowany na początku XX wieku z Korsyki. Ponadto żyje tu 90 gatunków ptaków, między innymi włochatka, sóweczka, cietrzew, głuszec, drozd obrożny, płochacz halny.
Królową Karkonoszy jest oczywiście Śnieżka.
Śnieżka (cz. Sněžka, niem. Schneekoppe) – najwyższy szczyt Karkonoszy oraz Sudetów, jak również Czech, województwa dolnośląskiego, a także całego Śląska. Najwybitniejszy szczyt Polski i Czech (MDW 1203 m). Jego oficjalna wysokość bezwzględna to 1602 m n.p.m. (według Karkonoskiego Parku Narodowego, a także najnowszych pomiarów wartość ta wynosi jednak 1603,296 m n.p.m.).
Zlokalizowana na granicy polsko-czeskiej, góruje nad Kotliną Jeleniogórską (deniwelacja wynosząca około 1200 metrów), wystając 200 metrów ponad Równię pod Śnieżką. Po stronie polskiej znajduje się w granicach administracyjnych Karpacza[7] oraz na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. Po stronie czeskiej na terenie Krkonošského národního parku (KRNAP). Widoczność z wierzchołka przy sprzyjających warunkach przekracza 200 km.
Należy do Korony Europy, Korony Gór Polski, Korony Sudetów i Korony Sudetów Polskich.
Na koniec, dla odpoczynku, zapraszam Was do Muzeum Mineralogiczne w Szklarskiej Porębie.
W Muzeum Mineralogicznym w Szklarskiej Porębie można obejrzeć blisko 3000 eksponatów: minerałów i skamieniałości z całego świata, a także jeden eksponat z kosmosu – meteoryt Gibeon. Przed budynkiem muzeum znajduje się jedyny w Europie „LAS KARBOŃSKI”. Są to skamieniałe pnie drzewa Dadoxylon, które rosły około 300 milionów lat temu.
Interesującym działem muzeum są skamieniałości i szkielety dinozaurów. Jest to największa w Polsce prywatna kolekcja tych gadów z przed milionów lat. Wśród eksponatów znajdują się również jaja dinozaurów z Chin.
Najstarsze skamieniałości w muzeum są to stromatolity z Gór Kaczawskiech, sprzed 570 milionów lat oraz trylobity, których wiek szacuje się na 530 milionów lat (kambr).
Dla chcących poświęcić więcej czasu na zwiedzanie Karkonoszy polecam stronę: https://www.karkonosze.pl/
Dziękuję za udział w naszej wspólnej wyprawie i życzę słonecznego wypoczynku w nadchodzący długi majowy weekend. Pamiętajcie tylko o zasadach bezpieczeństwa w związku z zagrożeniem koronawirusem. I uważajcie znów na dyrektora, bo widziano go niedawno w Karkonoszach (mamy tajne zdjęcie z ukrycia).
Wasz wirtualny nauczyciel.
W opisie wykorzystano między innymi materiał z Wikipedii.